Wśród
wielu klasyfikacji emocji istnieje także podział na emocje podstawowe oraz
pochodne. Elementem różnicującym obie grupy jest uniwersalny charakter emocji.
W
latach 60. ubiegłego wieku Paul Ekman oraz Wallace Friesen przeprowadzili
badanie, w którym udział wzięli przedstawiciele plemienia Fore (nie mającego
styczności z cywilizacją Zachodu) zamieszkujący Papuę Nową Gwineę. Tubylcom
zaprezentowano zdjęcia Amerykanów, których twarze prezentowały pewne emocje i
poproszono ich o opisanie oraz nazwanie przedstawionych odczuć. By przeprowadzić
analogiczne badania w Ameryce, naukowcy opowiedzieli przedstawicielom plemienia
Fore nacechowane emocjonalnie historie. Następnie prosili ich o przybranie
wyrazu twarzy odzwierciedlającego przeżycia z opowiadania, i wtedy też zrobili im zdjęcia. W kolejnym kroku fotografie pokazano Amerykanom, prosząc ich o nazwanie
przedstawionych emocji oraz ich opisanie.
Wnioski, które płyną z badań, są
następujące: zarówno wyrażanie, jak i odbieranie podstawowych ekspresji jest
takie samo bez względu na kulturę. Emocje pochodne nie mają natomiast już tak
uniwersalnego charakteru i są różnie interpretowane w zależności od grupy
społecznej, która ów interpretacji dokonuje; innymi słowy - nie można przypisać
do nich konkretnego wyrazu twarzy.
Na listę 7 podstawowych emocji składają się złość, strach, wstręt, zdziwienie, pogarda,
smutek i radość.
Złość można rozpoznać, bez względu na wiek, religię,
płeć czy język osoby, która przeżywa w danym momencie tę emocję, dzięki
intuicyjnemu wychwyceniu elementów wskazanych na poniższym rysunku.
Kolejna podstawowa emocja - strach - pokazana jest
na zdjęciu poniżej. Warto zwrócić uwagę,
że zaprezentowana ekspresja dotyczy również takich emocji jak
upokorzenie czy przerażenie.
Pozostałe emocje – z listy podstawowych, czyli wstręt, zdziwienie, pogarda,
smutek i radość – pokazane są na poniższych fotografiach.
Z kombinacji emocji podstawowych powstają bardziej złożone formy, np. wstyd, duma, zazdrość, poczucie winy, czyli emocje pochodne. Nie towarzyszą im jednak uniwersalne ekspresje, które byłyby rozpoznawalne mimo różnic kulturowych.
Bibliografia:
Zdjęcia autorstwa dr Davida Matsumoto oraz firmy Humintell.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz